علایم غیرحتمی، با ظهور ارتباط استلزامی ندارند، زیرا ممکن است برخی از آنها اصلا واقع نشود ولی ظهور تحقق یابد. و احتمال دارد برخی از نشانهها حادث شود ولی ظهور توام و همزمان با آنها شکل نگیرد
امام صادق(ع) در مورد نشانه های غیر حتمی ظهور به یکی از یارانشان 119 مورد را فرمودند:
. هرگاه دیدى :
حق بمیرد و طرفدارنش نابود شوند.
2. و دیدى که :
ظلم همه جا را گرفته.
3. و دیدى که :
قرآن فرسوده شده و درست معنى نمى شود.
4. و دیدى که :
دین همچون ظرف تو خالى و بى محتوا شده است.
5. و دیدى که :
طرفداران حق بر طرفداران باطل فائق شده اند.
6. و دیدى که :
کارهاى بد آشکار شده و از آن نهى نمى شود و بدکاران بازخواست نمى شوند.
7. و دیدى که :
چنان فسق و فجور آشکار شده که مردان به مردان و زنان به زنان اکتفاء مى کنند.
8. و دیدى که :
افراد با ایمان سکوت کرده و سخنشان را نمى پذیرند.
9. و دیدى که :
شخص بدکار ، دروغ گوید و کسى دروغ و نسبت نارواى او را رد نمى کند.
10. و دیدى که :
بچه ها ، بزرگان را تحقیر کنند.
11.و دیدى که :
قطع پیوند خویشاوندى.
12. و دیدى که :
بدکار را ستایش کنند و او شاد شود و سخن بدش به او برنگردد.
13. و دیدى که :
نوجوانان پسر ، همان کنند که زنان مى کنند.
14. و دیدى که :
زنان با زنان ازدواج نمایند.
15. و دیدى که :
مداحى دروغین از اشخاص ، زیاد شود.
16. و دیدى که :
انسانها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف مى کنند و کسى مانع نمى شود.
17. و دیدى که :
افراد با دیدن کار و تلاش نامناسب مؤمنین ، به خدا پناه مى برند.
18. و دیدى که :
همسایه به همسایه خود اذیت مى کند و از آن جلوگیرى نمى شود.
19. و دیدى که :
کافر به خاطر سختى مؤمن ، شاد است.
20. و دیدى که :
شراب را آشکارا مى آشامند و براى نوشیدن آن کنار هم مى نشینند و از خداوند متعال نمى ترسند.
21. و دیدى که :
کسى که امر به معروف مى کند خوار و ذلیل است.
22. و دیدى که :
آدم بدکار در آنچه آن را خدا دوست ندارد ، نیرومند و مورد ستایش است.
24. و دیدى که :
راه نیک بسته و راه بد باز است.
25. و دیدى که :
خانه کعبه تعطیل شده ، و به تعطیلى آن استوار داده مى شود.
26. و دیدى که :
انسان به زبان مى گوید ولى عمل نمى کند.
27. و دیدى که :
مردان از مردان و زنان از زنان لذت مى برند. (یا مردان خود را براى مردان ، و زنان خود را زنان فربه مى کنند).
28. و دیدى که :
زندگى مرد از راه لواط و زندگى زن از راه زنا تامین مى شود.
29. و دیدى که :
زنان همچون مردان براى خود مجالس (نامشروع) تشکیل مى دهند.
30. و دیدى که :
در میان فرزندان ، کارهاى زنانگى به وجود آید.
31. و دیدى که :
زن براى زنا با مردان ، با شوهر خود همکارى کمک مى کنند.
32. و دیدى که :
بیشترین مردم و بهترین خانه ها که زنان را بر بدکارى کمک مى کنند.
33. و دیدى که :
مؤمن ، خوار و ذلیل شمرده شود.
34. و دیدى که :
بدعت و زنا آشکار شود.
35. و دیدى که :
مردم به شهادت ناحق اعتماد کنند.
36. و دیدى که :
حلال ، حرام شود و حرام ، حلال گردد.
37. و دیدى که :
دین براساس میل اشخاص معنى شود و کتاب خدا و احکامش تعطیل گردد.
38. و دیدى که :
جرئت بر گناه آشکار شود و دیگر کسى براى انجام آن منتظر تاریکى شب نگردد.
39. و دیدى که :
مؤمن نتواند نهى از منکر کند مگر در قلبش.
40. و دیدى که :
ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد.
41. و دیدى که :
سردمداران به کافران نزدیک شوند و از نیکوکاران دور شوند.
42. و دیدى که :
والیان در قضاوت رشوه بگیرند.
43. و دیدى که :
پست هاى مهم والیان براساس مزایده است نه براساس شایستگى.
44. و دیدى که :
مردم را از روى تهمت و یا سوءظن بکشند.
45. و دیدى که :
مرد به خاطر همبسترى با همسران خود مورد سرزنش قرار گیرد.
46. و دیدى که :
مرد از بدکارگى همسرش نان مى خورد.
47. و دیدى که :
زن بر شوهر نیست انجام مى دهد ، و به شوهرش خرجى مى دهد.
48. و دیدى که :
مرد همسر و کنیزش را کرایه مى دهد و به غذاى پست (که از این راه بدست مى آورد) خشنود است.
49. و دیدى که :
سوگندهاى دروغ به خدا بسیار گردد.
50. و دیدى که :
آشکارا قمار بازى مى شود.
51. و دیدى که :
مشروبات الکلى بطور آشکار بدون مانع خرید و فروش مى شود.
52. و دیدى که :
زنان مسلمان خود را به کافر مى بخشند.
53. و دیدى که :
کارهاى زشت آشکار شده و هر کس از کنار آن مى گذرد مانع آن نمى شود.
54. و دیدى که :
مردم محترم ، توسط کسى که مردم از سلطنتش ترس دارند ، خوار شوند.
55. و دیدى که :
نزدیکترین مردم به فرمانداران آنانى هستند که به ناسزاگوئى به ما خانواده عصمت علیهم السلام ستایش شوند.
56. و دیدى که :
هر کس ما را دوست دارد او را دروغگو خوانده و شهادتش را قبول نمى کنند.
57. و دیدى که :
در گفتن سخن باطل و دروغ ، با همدیگر رقابت کنند.
58. و دیدى که :
شنیدن سخن حق بر مردم سنگین است ولى شنیدن باطل برایشان آسان است.
59. و دیدى که :
همسایه از ترس زبان بد همسایه ، او را احترام مى کند.
60. و دیدى که :
حدود الهى تعطیل شود و طبق هوى و هوس عمل شود.
61. و دیدى که :
مسجدها طلاکارى (زینت داده) شود.
62. و دیدى که :
راستگوترین مردم نزد آنها مفتریان دروغگو است.
63. و دیدى که :
بدکارى آشکار شده و براى سخن چینى کوشش مى شود.
64. و دیدى که :
ستم و تجاوز شایع شده.
65. و دیدى که :
غیبت ، سخن خوش آنها گردد ، و بعضى بعض دیگر را به آن بشارت دهند.
66. و دیدى که :
حج و جهاد براى خدا نیست.
67. و دیدى که :
سلطان به خاطر کافر ، شخص مؤمن را خوار کند.
68. و دیدى که :
خرابى بیشتر از آبادى است.
69. و دیدى که :
معاش انسان از کم فروشى بدست مى آید.
70. و دیدى که :
خونریزى آسان گردد.
71. و دیدى که :
مرد بخاطر دنیایش ریاست مى کند.
72. و دیدى که :
نماز را سبک شمارند.
73. و دیدى که :
انسان ثروت زیادى جمع کرده ولى از آغاز آن تا آخر زکاتش را نداده است.
74. و دیدى که :
قبر مرده ها را بشکافند و آنها را اذیت کنند.
75. و دیدى که :
هرج و مرج بسیار است.
76. و دیدى که :
مرد روز خود را مستى به شب مى رساند و شب خود را نیز به همین منوال به صبح برساند و هیچ اهمیتى به برنامه مردم ندهد.
77. و دیدى که :
با حیوانات آمیزش مى شود.
78. و دیدى که :
مرد به مسجد (محل نماز) مى رود وقتى برمى گردد لباس در بدن ندارد (لباسش را دزدیده اند).
79. و دیدى که :
حیوانات همدیگر را بدرند.
80. و دیدى که :
دلهاى مردم ، سخت و دیدگانشان خشک و یاد خدا برایشان گران است.
81. و دیدى که :
بر سر کسبهاى حرام آشکارا ، رقابت کنند.
82. و دیدى که :
نماز خوان براى خودنمائى نماز مى خواند.
83. و دیدى که :
فقیه براى دین ، فقه نمى آموزد و طالب حرام ، ستایش و احترام مى گردد.
84. و دیدى که :
مردم در اطراف قدرتمندانند.
85. و دیدى که :
طالب حلال ، مذمت و سرزنش مى شود و طالب حرام ستایش و احترام مى گردد.
86. و دیدى که :
در مکه و مدینه کارهائى مى کنند که خدا دوست ندارد و هیچ کس بین آنها و کارهاى بدشان مانع نمى شود.
87. و دیدى که :
آلات موسیقى و لهو در مدینه و مکه آشکار گردد.
88. و دیدى که :
مرد سخن حق گوید و امر به معروف و نهى از منکر کند ولى دیگران او را از این کار بر حذر مى دارند.
89. و دیدى که :
مردم به همدیگر نگاه مى کنند ، (به اصطلاح چشم و هم چشمى مى کنند) و از مردم بدکار پیروى نمایند.
90. و دیدى که :
راه نیک خالى و راه رونده ندارد.
91. و دیدى که :
مرده را مسخره کنند و کسى براى او اندوهگین نشود.
92. و دیدى که :
سال به سال بدعت و بدیها بیشتر شود.
93. و دیدى که :
مردم و جمعیتها جز از سرمایه داران پیروى نکنند.
94. و دیدى که :
به فقیر چیزى دهند که برایش بخندند ولى در راه غیر خدا ترحم کنند.
95. و دیدى که :
علائم آسمانى آشکار شود و کسى از آن نگران نشود.
96. و دیدى که :
مردم مانند حیوانات در انظار یکدیگر عمل جنسى بجا مى آورند و کسى از ترس مردم از آن جلوگیرى نمى کند.
97. و دیدى که :
انسان در راه غیر خدا بسیار خرج کند ولى در راه خدا از اندک هم مضایقه دارد.
98. و دیدى که :
عقوق پدر و مادر رواج دارد و فرزندان هیچ احترامى براى آنها قائل نیستند ، بلکه نزد فرزند از همه بدترند.
99. و دیدى که :
زنها بر مسند حکومت بنشینند ، و هیچ کارى جز خواسته آنها پیش نرود.
100. و دیدى که :
پسر به پدرش نسبت دروغ بدهد ، و پدر و مادرش را نفرین کند و از مرگشان شاد گردد.
101. و دیدى که :
اگر روزى بر مردى بگذرد ولى او در آن روز گناه بزرگى مانند بدکارى ، کم فروشىو زشتى انجام نداده ، ناراحت است.
102. و دیدى که :
قدرتمندان ، غذاى عمومى مردم را احتکار کنند.
103. و دیدى که :
اموال حق خویشان پیامبر صلى اللّه علیه و آله و سلم (خمس) در راه باطل تقسیم گردد و با آن قماربازى و شرابخوارى شود.
104. و دیدى که :
به وسیله شراب ، بیمار را مداوا کنند و براى بهبودى بیمار آن را تجویز نمایند.
105. و دیدى که :
مردم در مورد امر به معروف و نهى از منکر و ترک دین بى تفاوت و یکسانند.
106. و دیدى که :
سر و صداى منافقان بر پا است ولى سر و صداى حق طلبان خاموش است.
107. و دیدى که :
براى اذان و نماز مزد مى گیرند.
108. و دیدى که :
مسجدها پر است از کسانى که از خدا نترسند و غیبت هم نمایند.
109. و دیدى که :
شرابخوار مست ، پیش نماز مردم شود.
110. و دیدى که :
خورندگان اموال یتیمان ستوده شوند.
111. و دیدى که :
قاضیان برخلاف دستور خداوند قضاوت کنند.
112. و دیدى که :
استانداران از روى طمع ، خائنان را امین خود قرار دهند.
113. و دیدى که :
فرمانروایان ، میراث (مستضعفان) را در اختیار بدکاران از خدا بى خبر قرار دهند.
114. و دیدى که :
بر روى منبرها از پرهیزکارى سخن مى گویند ولى گویندگان آن پرهیزکار نیستند.
115. و دیدى که :
صدقه را با وساطت دیگران بدون رضاى خدا و به خاطر درخواست مردم بدهند.
116
. و دیدى که : وقت (اول) نمازها را سبک بشمارند.
117. و دیدى که :
هدف مردم ، شکم و شهوتشان است.
118. و دیدى که :
دنیا به آنها روى کرده.
119. و دیدى که :
نشانه هاى برجسته حق ، ویران شده است ، در این وقت خود را حفظ کن و از خدا بخواه که از خطرات گناه نجاتت بدهد ... [1]